Home » اختلالات جنسی » اختلال نعوظ

اختلال نعوظ

اختلال نعوظ نوعی ناکارآمدی جنسی در مردان است که در آن آلت قادر نیست به حالت نعوظ برسد یا در این حالت باقی بماند که باعث عدم رضایت جنسی شده و باعث آزار روانی فرد و شریک جنسی فرد می شود.

اکثر مردان گاهی اوقات، برخی از مشکلات سخت شدن یا نعوظ ماندن آلت تناسلی را تجربه کرده اند، اما این اختلال نعوظ نامیده نمیشود که باعث نگرانی شود. تنها در صورتی که در عملکرد جنسی مشکل ایجاد کند و آنرا غیر ممکن سازد و  سبب نارضایتی مداوم شود، اختلال نعوظ نامیده میشود. اختلال نعوظ به طور گسترده ای به عنوان “ناتوانی جنسی” شناخته می شود .


حقایقی درباره اختلال نعوظ

  • اختلال نعوظ مشکل مداوم نعوظ برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش است.
    • علل آن معمولا پزشکی هستند اما روانی نیز می تواند باشد.
    • علل پزشکی معمولا در نتیجه یک بیماری زمینه ای موثر بر عروق خونی یا اعصاب تامین کننده آلت تناسلی مرد بوجود می آیند.
    • داروهای تجویزی متعدد، مواد مخدر تفریحی، الکل و سیگار کشیدن همه می تواند علل بروز این مشکل باشند.
    • شرایطی مانند دیابت و بیماری های قلبی که با کمک دکتر توسط تعدادی از سوالات، آزمایش خون و معاینه فیزیکی تشخیص داده میشود• درمان اولیه ی اختلال نعوظ با دارویی به نام PDE-5 بازدارنده، از جمله قرص سیلدنافیل (ویاگرا) صورت میگیرد.
    • در مواردی نیز دستگاه های مکانیکی استفاده شده و برای افرادی که به درمان دارویی پاسخ نمیدهند، ممکن است عمل جراحی، برای قرار دادن ایمپلنت آلت تناسلی جهت کمک به رسیدن به نعوظ بکار برود.

برای درک علل اختلال نعوظ، درک چگونگی رخداد جسمی آن لازم است.

آرامش عضلات (در بخش هایی از آلت تناسلی مرد و دیواره های شریان های غذارسان) اجازه می دهد تا خون به بافت اسفنجی سیلندر شکل برود و دریچه های ماهیچه های دیگر مانع از خروج خون از آلت و کم شدن فشار وریدی میشوند. این سختی و به اصطلاح نعوظ  تا زمانی که تحریک متوقف و یا انزال روی دهد، همچنان ادامه دارد.
این فرایند جریان خون توسط محرک های عصبی و هورمونی از مغز، هنگامی که لمس یا تحریک جنسی صورت بگیرد، هدایت میشود. این سیگنال های مغزی با وارد شدن استرس سرکوب میشوند.


اختلال در عملکرد فیزیولوژیکی طبیعی

هر یک از موارد زیر، می تواند بر اختلال در نعوظ طبیعی تاثیر بگذارد.
• جریان خون
• پیامهای عصبی
• هورمون

علل عروقی که بر جریان خون تاثیر می گذارند و علل عصبی که سیگنال های عصبی را تحت تاثیر قرار میدهند، علل پزشکی عمده در اختلال نعوظ میباشند. بیماری های زمینه ای آترواسکلروز و دیابت از این دسته اند.

سیگار کشیدن و دیابت اغلب باعث تصلب شرایین شده، و این تنگی یا گرفتگی در عروق آلت تناسلی، شایع ترین علت عروقی برای اختلال نعوظ میباشد.

دیابت نیز می تواند به نوروپاتی و آسیب به نورون ها منجر شود. نوروپاتی دیابتی یک علت شایع عصبی اختلال نعوظ است که ناشی از انواع مختلف عمل جراحی در اطراف لگن است. علل نورولوژیکی (عصبی) که کمتر شایع هستند عبارتند از: سکته مغزی، یک نوع صرع (تشنج پیچیده جزئی)، مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس، نوروپاتی غیر دیابتی، و آسیب نخاعی .

کاهش عوامل خطر شناخته شده برای دیابت و تصلب شرایین – از جمله رژیم غذایی، فعالیت بدنی و شیوه زندگی و دیگر عوامل مانند سیگار کشیدن ، می توانند از اختلال نعوظ جلوگیری کنند.

میانگین اندازه آلت تناسلی

مردان در مورد هر چیزی که بر عملکرد جنسی شان تاثیر بگذارد ،بسیار حساسند. و اندازه آلت می تواند برای آنها یک نگرانی بزرگ باشد. اما آیا شریک آنها نیز درباره اندازه آلت تناسلی شان همینقدر حساس است؟

در حالی که اختلال نعوظ مسئله ای نگران کننده است، مسئله نگران کننده تر بیماری عروقی و قلبی است. که اختلال نعوظ علامت اولیه بیماری عروق است.
آسیب اولیه آترواسکلروز ، جلوگیری از خونرسانی درست به شریان آلت تناسلی است که به نوبه خود مانع از پر شدن آلت تناسلی از خون و در نتیجه سفت شدن آن میشود.
یکی دیگر از عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی، فشار خون بالاست که آن نیز می تواند باعث اختلال در نعوظ شود.

انجمن قلب آمریکا بیان کرد که فشار خون بالا می تواند باعث اختلال در نعوظ به دلیل آسیب عروق سیستم عروقی و عدم رسیدن جریان خون کافی برای حفظ نعوظ شود.


فهرست کامل علل فیزیکی:

از آنجا که علت اختلال نعوظ  در هر فرد می تواند متفاوت باشد، مشکلات مداوم نعوظ را باید با یک دکتر در میان گذاشت. علت چه ساده و چه جدی باشد، تشخیص مناسب برای رسیدگی پزشکی به مشکل و همچنین کمک به حل مشکل رابطه جنسی شما لازم است.

فهرست زیر خلاصه ای از شایع ترین علل ارگانیک فیزیکی مربوط به اختلال نعوظ را بیان میکند.
• بیماری قلبی و تنگ شدن رگ های خونی
• دیابت
• فشار خون بالا (درباره این سه مورد در بالا صحبت شد.)
• کلسترول بالا
• چاقی و سندرم متابولیک(که همچنین عوامل خطر ابتلا به دیابت هستند)
• بیماری پارکینسون
• بیماری ام اس
• اختلالات هورمونی از جمله تیروئید و کمبود تستوسترون (هیپوگنادیسم)
• اختلال و نقص ساختاری آلت تناسلی مرد، مانند بیماری Peyronies
• سیگار کشیدن، اعتیاد به الکل و سوء مصرف مواد، از جمله استفاده از کوکائین
• درمان بیماری پروستات
• عوارض جراحی (جراحی شامل پروستاتکتومی رادیکال، سیستکتومی، تراشیدن پروستات از راه مجرای ادرار و جراحی سرطان رکتوم)
• صدمات در ناحیه لگن یا نخاع
• درمان بوسیله ی تابش اشعه به منطقه لگن.

داروهای تجویزی متعددی از جمله موارد زیر، نیز میتوانند علت آلی اختلال نعوظ باشند. ازینرو برای متوقف کردن یا تغییر داروها باید با یک دکتر و یا داروساز حرفه ای صحبت کنید.

  • داروهای کنترل فشار خون بالا (ضد فشارخون مانند بتا بلاکرها و کلونیدین)
    • داروهای قلبی مانند دیگوکسین
    • بعضی از دیورتیک ها (داروهایی جهت افزایش ادرار)
    • داروهایی که بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر میگذارند (مثل مغز و یا نخاع)، از جمله برخی قرص های خواب آور و آمفتامین ها
    • داروهای درمان اضطراب (anxiolytics)
    • داروهای ضد افسردگی، از جمله مهار کننده های مونوآمینواکسیداز (MAOIs)، مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
    • بعضی مسکن ها
    • برخی داروهای ضد سرطان، از جمله شیمی درمانی
    • درمان های پروستات، از جمله درمان سرطان و بیماری های خوش خیم (مهار کننده های ۵α ردوکتاز). داروهای ضد آندروژن نیز یک علت هستند، که در موارد دیگر مانند بیماری پروستات نیز مورد استفاده قرار میگیرند.
    • آنتی کولینرژیک ها – داروهایی با طیف گسترده ای از کاربردها که باعث مسدود کردن انتقال دهنده های عصبی میشوند. (مولکولهای سیگنال های عصبی)
    • داروهای هورمونی، از جمله استروژن و داروهایی که در ترشح هورمون جسم زرد تخمدان (در درمان بیماری های زنان و بیضه ی مردان به کار می رود) موثرند.
    • سایمتیدین داروی زخم معده

علل آلی ۹۰٪ مشکل اختلال نعوظ را باعث میشوند و علل روانی بسیار کمتر هستند.

علل روانی اختلال نعوظ

در موارد نادر علت اختلال نعوظ (که پزشکان آنرا  ED “اولیه” –مینامند-هنگامی که یک مرد هرگز قادر به نعوظ نبوده است)، هنگامیکه ناهنجاری آناتومیک آشکاری دیده نشود، روان شناختی است.

اختلالات انزال

اغلب عوامل روانی علت مشکلات نرسیدن به اوج یا انزال – انزال زودرس یا خیلی دیر هستند. اطلاعاتی در مورد انزال زودرس و یا تاخیر انزال :

  • احساس گناه
    • ترس از رابطه
    • افسردگی
    • اضطراب شدید.

اغلب علل اختلال نعوظ “ثانویه”  هستند. عملکرد نعوظ فرد تابحال طبیعی بوده است، ولی در حال حاضر با مشکل مواجه شده است. علل مشکل جدید و پایدار، معمولا فیزیکی هستند، اما در موارد نادری علت روانی است.

علاوه بر بیماری های سلامت روان که قابل درمان هستند و اثرات روزمره آنها که بسیاری از افراد برخی اوقات آنرا تجربه کرده اند، بسیاری از علل روانی دیگر نیز می توانند باعث مشکلات نعوظ موقت شوند که جزو مشکلات نعوظ جدی در نظر گرفته نمیشوند.

عوامل روانشناختی برای جلوگیری از نعوظ، گاهی اوقات می تواند به یک محل خاص ، زمان، و یا فرد خاصی مربوط باشد.

علل روانی عبارتند از:
• افسردگی – که می تواند  باعث از دست دادن علاقه به سکس (میل جنسی پایین تر) و همچنین اختلال در نعوظ و سایر اختلالات روانی شود.
• استرس، ترس، اضطراب، یا خشم
• استرس می تواند کاری، مالی، و یا مشکلات عاطفی باشد.
• عملکرد اضطرابی – احساس مکرر شکست و شک است که در آن نگرانی به نعوظ رسیدن می تواند باعث بوجود آمدن یک چرخه اضطراب شود.
• ارتباطات ضعیف با شریک جنسی
• سایر مشکلات رابطه مانند فشار از طرف شریک جنسی – برای مثال، به دلیل انتظارات فرد به جای لذت.

آیا دوچرخه سواری سبب اختلال نعوظ میشود؟

سوال در مورد اثرات دوچرخه سواری در سلامت مردان – اثرات زین – هنوز هم به طور کامل پاسخ داده نشده است.

نگرانی هایی در مورد اینکه دوچرخه سواری به طور منظم برای ساعت های طولانی می تواند باعث اختلال نعوظ و مسائل مربوط به سلامت مردان مثل ناباروری و سرطان پروستات شود، وجود دارد.
مطالعه اخیری که به بررسی این موضوع پرداخته بود نشان داد که هیچ ارتباطی بین دوچرخه سواری و اختلال نعوظ وجود ندارد، اما بین دوچرخه سواری طولانی مدت و خطر ابتلا به سرطان پروستات ارتباطی وجود دارد.

“مردان باید بیشتر از قبل دوچرخه سواری کنند. زیرا مزایای آن برای قلب، ریه ها، تمام بدن و سلامت روان ،بسیار مهم تر است. ”

پزشکان بریتانیا پیشنهادی عملی برای مردانی که نگران دوچرخه سواری بیش از سه ساعت در هفته از جهت ابتلا به مشکلات نعوظ هستند ،پیشنهاد دادند. آنها می توانند دوچرخه سواری را برای یک دوره متوقف کنند و هر گونه بهبود در نتیجه را بررسی کنند.

آنها همچنین اضافه کردند که در اقدامات پیشگیرانه می توانند از ” نصب صندلی دوچرخه” در یک “موقعیت مناسب.” استفاده کنند.

بیماری پروستات و اختلال نعوظ

درمان سرطان پروستات می تواند باعث اختلال در نعوظ شود، اگر چه خود سرطان مشکلی ایجاد نمی کند.

عمل جراحی پروستات نیز همانند پرتو درمانی برای درمان سرطان – حتی زمانی که اعصاب محفوظ باشند و توسط بهترین جراحان انجام شود – می تواند باعث اختلال نعوظ شود.
دلیل آنهم این است که به اعصاب ظریف و رگ های خونی که برای نعوظ لازم هستند،آسیب میرسد. اما در بسیاری از مردان، توانایی نعوظ ،چند ماه پس از درمان به حالت اولیه بر میگردد.

درمان پروستات غیر سرطانی ، بیماری خوش خیم پروستات نیز میتواند باعث اختلال نعوظ شود. داروهایی مانند مهار کننده های ۵α ردوکتاز که در درمان بیماری خوش خیم پروستات استفاده میشود، باعث اختلال در نعوظ میشود.

آزمون و تشخیص اختلال نعوظ:

پزشکان ممکن است حداقل سه ماه علائم را بررسی کنند و سپس با توجه به علائم ، اختلال نعوظ را تشخیص داده و درمان را شروع کنند.

یک آزمایش ساده برای اینکه بفهمیم علت مشکل ، پزشکی است یا روانی وجود دارد . مردان مبتلا به اختلال نعوظ روانی معمولا در طول خواب و هنگامیکه در صبح از خواب بیدار میشوند، نغوظ طبیعی دارند؛ در حالی که افراد با اختلال نعوظ به علت آلی ، اغلب این نعوظ ها را ندارند.

در مورد مشکلات نعوظ ،همیشه با دکتر صحبت کنید.زیرا می تواند اولین نشانه های بیماری آترواسکلروتیک – تنگی عروق باشد، که می تواند به بیماری قلبی منجر شود .

آنچه که دکتر بررسی خواهد کرد.

علل بالقوه اساسی و متعددی برای اختلال نعوظ وجود دارد بهمین علت ممکن است دکتر سوالات بسیاری بپرسد و  آزمایش خون برای اطلاع از مشکلات قلبی، دیابت و کمبود تستوسترون تجویز کند. همچنین به احتمال زیاد نیاز به انجام معاینه فیزیکی آلت تناسلی و اطراف آن نیز میباشد.
سوالات به تشخیص علت بالقوه کمک خواهند کرد و ممکن است شامل بررسی داروهای تجویزی و داروهای گیاهی، استفاده از الکل، جراحی لگن یا تروما و سیگار کشیدن و مصرف دخانیات باشد.

دیابت ، فشار خون بالا ، آترواسکلروز و نشانه های عروقی، هورمونی، عصبی در پرونده بررسی می شود.

افسردگی و علل روانی نیز باید در تمام بیماران بررسی شود و مشاوره ممکن است شامل حوادث عاطفی اخیر بشود و یا از بیمار بخواهد در مورد روابط خود با شریک جنسی اش  صحبت کند.

درمان اختلال نعوظ

درمانهای دارویی:

اولین گزینه برای درمان اختلال نعوظ – که به عنوان یک مشکل مداوم باشد و موقتی نباشد- گروهی از داروها به نام PDE- است- مهار کننده های فسفودی استر.

بهترین درمان شناخته شده برای اختلال نعوظ سیلدنافیل (Viagra)، واردنافیل (لویترا) و تادالافیل (Cialis) هستند.
مهار کننده های PDE ، باید توسط دکتر تجویز شوند. زیرا ممکن است نیاز باشد تا شرایط قلبی و استفاده از داروهای دیگر چک شود . به عنوان مثال، یک متخصص قلب ممکن است زمان خاصی برای استفاده از داروهای اختلال نعوظ در مردانی که داروهای نیترات دار برای موارد نادر درد قفسه سینه و آنژین ناشی از بیماریهای عروق کرونر استفاده می کنند، در نظر بگیرد.

اثرات جانبی نامطلوب مرتبط با مصرف مهار کننده های PDE- از جمله گرگرفتگی، اختلالات بینایی، از دست دادن شنوایی ، سوء هاضمه و سردرد هستند.
گزینه های دارویی شامل پروستاگلاندین E1، که به صورت موضعی به آلت تناسلی مرد تزریق یا به مجرای باز خروجی مثانه بکار میروند، معمولا کمتر استفاده می شوند. اکثر مردان ترجیح می دهند قرص مصرف کنند. با این حال، برای مردانی که نمی توانند از طریق دهانی قرص بخورند، این روش استفاده میشود.

دستگاه های مکنده(وکیوم) :

دستگاه های مکنده ی وکیوم ،ابزاری مکانیکی است برای ایجاد نعوظ برای مردانی که نمی خواهند و یا نمی توانند از درمان های دارویی استفاده کنند و یا روی آنها موثر نیست.

با استفاده از این دستگاه در اطراف آلت ،خون مرنب به داخل آلت پمپ شده و آنرا سفت نگه میدارد. یک حلقه لاستیکی به پایه آن متصل است که باعث میشود مقاربت جنسی صورت بگیرد.

مشکلات بالقوه برای چنین دستگاه های مکانیکی آشکار هستند، از جمله عدم خودانگیختگی. دیگر معایب بالقوه عبارتند از:
• کبودی آلت تناسلی مرد
• آسیب بافتی ،اگر حلقه به مدتی بیش از حد طولانی روی آلت قرار بگیرد.
• سردی نوک آلت تناسلی مرد .

درمان جراحی:


ایمپلنت

ایمپلنت آلت تناسلی ،گزینه نهایی برای مردانی ست که با روش های بالا مشکلشان حل نشده است.
این پروتزها با عمل جراحی در ایمپلنت های مکانیکی قرار داده میشوند تا زمانی که مورد نیاز باشند، آلت تناسلی مرد را سفت کنند.

پیچیده ترین ایمپلنت، ایمپلنت سه تکه است که کاملا در داخل بدن پنهان میشود و در حین رابطه و یا هنگامیکه آلت تناسلی مرد شل است، ظاهری طبیعی دارد.
پزشکان اورولوژی متخصص ،خطرات زیر راُ برای عمل جراحی ایمپلنت در نظر میگیرند:
• عواقب ناشی از عفونت و فرسایش (“عفونت از عوارض مخرب هر عمل جراحی پروتز است. “اما اقدامات ضد عفونت اعمال شده در ایمپلنت آنرا بهبود داده است) .
• هرگونه شکست مکانیکی در دستگاه، که به عمل جراحی دیگری نیاز دارد.
• و اینکه آیا ” کوتاه شدن آلت تناسلی ” وجود خواهد داشت یا خیر.
• اگر دستگاه پس از آن برداشته شود، ممکن است اثر درمان ها کاهش یابد.

جراحی عروق:
گزینه دیگر برای برخی از مردان، جراحی عروق برای اصلاح برخی از رگ های خونی است که باعث اختلال نعوظ شده اند.
جراحی ترمیمی شریانی، گزینه ای ست که تنها در موارد بسیار خاص اختلال نعوظ انجام میگیرد. انجمن اورولوژی آمریکا ، آن را به عنوان یک گزینه، تنها برای مردان سالمی که به تازگی دچار اختلال نعوظ بعلت انسداد شریانی کانونی (عروق مسدود در یک نقطه خاص) شده اند،  و فاقد هرگونه شواهد بیماری عروقی دیگر هستند، قرار داده است.

نوع دیگری از عمل جراحی نیز وجود دارد، اما متخصصان اورولوژی آنرا توصیه نمی کنند. جراحی برای محدود کردن جریان خروجی وریدی از آلت تناسلی مرد (بازگشت خون از آلت تناسلی مرد) که گزینه خوبی برای انواع اختلال نعوظ  است اما در انجمن ارولوژی توصیه نمیشود.

One Response so far.

  1. یاسین گفت:

    با سلام و احترام
    اقا تو رو خدا یه راهنمایی کنید واقعا ممنون میشم خواهش میکنم لطفا
    یه مشکلی دارم که آلتم سالم بود قبل اینکه تصادف کنم 36 سالمه (17 سالم بود تصادف کردم) یه ماشین بهم خورد بعد مشکلم اینه آلتم بزرگ نمیشه (اختلال نعوظ دارم)، تو خواب متاسفانه متاسفانه ارضا میشم ،یعنی مشکلی از بابت ارضا شدن ندارم فقط مشکلم نعوظ هستش ی دنیا ممنون میشم راهنمایی کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *